ΣΥΜΠΙΕΣΜΕΝΗ ΚΟΜΨΟΤΗΤΑ

Άκου πως διαβαίνει η συμπιεσμένη κομψότητα!

Πόδι χταπόδι στην άκρη των ίσκιων ροκανίζει καλουπωμένο τον δρόμο με χτύπους αρσενικής καρδιάς, αναμοχλεύει πόθους και ηδονές σωριάζοντας αδιάκοπα καταγής κοχλάζουσες ορμόνες.

Το πόδι και η φωλιά και τα δάχτυλα, συμπιεσμένος πόνος μέσα στην κομψότητα, μαχαίρι δίκοπο που κόβει δάχτυλα σε κάθε βήμα και το πέλμα ματωμένο ύψος, πόδι ψευδές απογειούμενο που κολυμπά σε ταραγμένη γη κι όταν το τακούνι βγει στο βάθος της ημέρας, ένα ζεστό αχ! στα χείλη τα χειλάκια τα σφιγμένα και η γη αμμουδερή αγκαλιά.

ΧΑΜΕΡΠΗΣ

Βήμα-βήμα

μισό-μισό

χίλια τα μίλια και όλα μαζί

πολλαπλάσια

και στο γυρισμό ακόμα πιο πολλά

όταν ματωμένος φεύγεις

με βήμα ταπεινωμένο, αργό,

οπισθοχωρώντας

από το καυτερό του τακουνιού λεπίδι.