Γραφή - Τέχνες: ΤΣΙΓΓΑΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ

Από την ενότητα : «Τσιγγάνικη ποίηση»

Ποιητική συλλογή: «Ηθικές αναλγησίες»

Πεζά – Ποιητικά του Θανάση Πάνου.

«Τσιγγάνικη ποίηση»

-Ποιητής ΡΟΜΑ-

artworks : Thanasis Panou- Farah Willem- Carlo Leonetti

music: Shahid Malya

…

video

Ποιητής ΡΟΜΑ

Υπάρχουν στιγμές όπου,

μέσα στον καλπασμό της ζωής,

μέσα στη καθημερινότητα,

παραμονεύει μια φέτα ευτυχίας…

αν προσέξεις τα κουκούτσια

μπορεί και να μη πνιγείς.

Άλλωστε και τα καρπούζια έχουν καρδιά.

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Αχ ανθρωπάκο!

Μήπως βρήκες τις κατευθύνσεις σου

στα αναγνωστικά σου;

Ένας κόκκος από καφέ το πεπρωμένο

μέσα στο φλιτζάνι της ζωής

που μόνο η γριά-μάνα μου

ξέρει να διαβάζει.

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Της φυλακής τα σίδερα

που είσαι κλειδωμένος

εγώ τα εμπορεύομαι

και σε ανακυκλώνω.

ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ

Πόσοι οι δαίμονες που ρουφιανέψανε
και τον καπνό και το στριφτό τσιγάρο μου.

Γι αυτό και οι σκύλοι μου λυσσάξανε.

Γαβγίζουν τους ρουφιάνους

που με κρυφοκοιτάζουν.

" ΕΡΩΤΑΣ Ο ΚΟΥΑΣΙΜΟΔΟΣ"

Πιο σκούρο μπλε το όνειρο
όταν κατάσαρκα μπήγεις
τα νύχια σου στον πόθο μου
και η νύχτα,
ο δικός μου δεσμοφύλακας
αυλακώνει το κάθε πέρασμά σου.
Πώς να σε παγιδεύσω μέσα της
Πως στην κόρη του ματιού μου,
όταν πίνεις όλο το είναι μου
αχόρταγα σε απουσία βαθιά.
Βρυχώμαι και υφαίνω
με χάδια την ασχήμια μου…

video

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Γράμματα δεν ξέρω

μα η βροχή και η καταιγίδα

ποτέ δεν αιφνιάζουν.

Είμαι ο αναγνώστης του καιρού.

Σήμερα θα φάω άνεμο με φέτα

και το πρόσωπό μου θα στολίσω με βροχή.

Τα βράδια δεν μελέτησα ποτέ

με το κεφάλι μου ψηλά

Μιλω με τα άστρα.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΜΟΥ

Ξυπόλητη η ζωή μου

σέρνεται σε δρόμο ατέλειωτο

μα στο τέλος θα φτάσω

χωρίς καμτσίκι και λαιμαριά.

ΟΙ ΨΥΧΕΣ

Το τυρί και το κρέας
είναι το ίδιο πολύτιμα

και ο χωματόδρομος με την άσφαλτο

έχουν τις ίδιες γούβες.

Έτσι και ο ποντικός και ο σκύλος

είναι και οι δύο ψυχές

της ίδιας της ζωής μας.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΜΟΥ

Ο κύκλος μου είναι απλός.

Τις μέρες ντύνομαι με χώμα
και κολυμπώ σε ποταμιές
και τις νυχτιές βυθίζομαι

στα στήθια της Νηρηίδας μου

και είμαι ευλογημένος.

Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

Δεν θα χορέψουμε απόψε.

Σε μαύρες ράγες ήρθε ο θάνατος

κατευθείαν στη φυλή μου.

Κάψαμε τις κιθάρες μας
και γέμισε η κούπα

από τα δάκρυά μας.

Ψεύτης δεν είναι ο θάνατος

ούτε όνειρο-εφιάλτης.

Αγέραστος ανθρωποκυνηγός

τη σφαίρα κατάστηθα αμολάει.

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ

Γρατζούνισμα φτυαριού κάθε συμβιβασμός.

Πάνω στο σώμα σαν πρόβατο βελάζει

σε κάθε ανάσα

βράχος καθηλωμένος σε πλαγιά

με την πτώση

τις πράξεις καρτερεί να αναγαλλιάσει…

Όταν κατάματα τολμάς
τα λόγια ρέουν
ξεκλειδώνοντας αδιέξοδα.

Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΕΝΕΙΑ

Οι αγριόχηνες πετούν με ευγένεια πάνω από τον ποταμό.

Το αγριογούρουνο τρέχει βάρβαρα,

αγενέστατα πατώντας ότι βρεθεί στην πορεία του.

Ακόμη και ανάμεσα στην ευγένεια και την αγένεια,

υπάρχει όμως κάτι κοινό, αμόλυντο ή για άλλους το ίδιο άχρηστο,

όπως στις αγριόχηνες και στα αγριογούρουνα

που οι φτερούγες και οι παχιές σάρκες

στην άκρη του πιάτου εξορίζονται προσμένοντας τον σκύλο.

Ο ακριβοδίκαιος τρόπος εκφοράς στον αποδέκτη είναι.

Και η αντίδραση.

Εγώ γνωρίζω κάτι πολύ απλό,

ό,τι ο κάθε άνθρωπος

έχει πεντέμισι λίτρα αίμα μέσα του.

Όλοι είμαστε απολύτως το ίδιο υγροί.

Με κόκκινο υγρό περιεχόμενο.

Όλοι οι άνθρωποι για μένα έτσι, είναι ίδιοι.

Και ως ανθρώπινο όν

αποφάσισα αντί να νευριάζω,

ή να γκρινιάζω ]

για αυτή την κατάσταση της παράνοιας που επικρατεί,

να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου να συμφιλιώνω.

Ντουβάρι απροσπέλαστο και αυτό.

Έτσι πιο προσγειωμένα

και λόγω αδυναμίας ή αστάθειας των υγρών μου,

είμαι αναγκασμένος όταν κάθε βάρβαρο αγριογούρουνο

έρχεται καταπάνω μου, στην άκρη να παραμερίζω,

να κλέψω λίγο χρόνο, τόσο δα,

μα άξιο στη φυλακή να μη με οδηγήσει.

Να εξασφαλίσω απλά, σαν πρώτο βήμα,

την στωικότητα της ευγένειας δηλαδή.

Ιώβειος σκύλος,

προσμένοντας τις αγριόχηνες για να χαρώ,

να παίξουμε απλά κυνηγητό.