ΤΟ ΠΑΝΤΖΟΥΡΙ
Στην πλάτη του τοίχου
μπάλωμα τετράγωνο
το παντζούρι ραμμένο
σκοτώνει τις κλεφτές ματιές
και θησαυρούς
υπόσχεται,
Χτυπά και διώχνει τα πουλιά
κόντρα στον άνεμο παλάμη.
Δες πως σφαλίζει στο καβούκι
της σιγής το άοκνο άρωμα
μακριά τον άνεμο πως εξοστρακίζει
και τα φτερά του ανοιγοκλείνει
στόμα του κάθε πηγαδιού
με επτασφράγιστα μυστικά
παντζούρι κλειστό
της κάθε νοικοκυράς ανεμελιά.
Πάρε,
Δώσε,
Πάρε,
Χώσε.
Η ΦΩΛΙΑ ΜΟΥ
Ματωμένα πούπουλα
βρήκα καρφωμένα στο παραθύρι μου
Καρδερίνες δεκάδες, νεκρές,
σε μια ύστατη προσπάθεια συγχώρεσης
τούς έβαλα νερό,
μα τίποτα,
η φωλιά μου σκοτώνει σκέφτηκα
και τα ντουβάρια αποφάσισα
την κατάλληλη στιγμή
αόρατα να βάψω.
Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ
Πάπια στη λίμνη
κάνει με τον δικό μας τρόπο
τον ήχο του στόχου.
ΚΑΤΑΡΑ
Κατάρα που η μύτη ξεροψήνεται
στην αρένα της παραλίας
η ακρίβεια του ήλιου
που εστιάζεται πάνω της
κάτω από τα μυστήρια γυαλιά
κατάρα που το κρύσταλλο της μέρας
με της αχτίνας τη μπέρτα
καίει το δέρμα.
Ο παππούς μου συνήθιζε να
λέει :
Αν τα δυσάρεστα απρόοπτα
μπουν στο σπίτι σου, αν σε στριμώξουν τόσο πολύ και δεν επαρκεί η δύναμή σου να
νικήσεις, αν σε στριμώξουν και στο τελευταίο δωμάτιο στενέψουν ασφυκτικά τους
τοίχους και αν με στριγκλιές στομώσουν με ίσκιους τα παράθυρα και αν δυσάρεστα
επιμένουν και σπέρνουν παντού παγίδες, μη γίνεις φοβισμένος ποντικός στο ίδιο
σου το σπίτι. Κλείδωσέ τα πρώτα μαζί με τα δολώματα και δεν έχεις μετά παρά να
σκάψεις για λογαριασμό σου μια έξοδο, μια άλλη κατεύθυνση πάνω στο πτώμα τους.
Ίσως σε
καταδιώξουν επίμονα,
ίσως άδικα
σε έχουν βάλει στο μάτι
αλλά στη
φωλιά σου μη κρύβεσαι
τι σόι
ινδιάνος είσαι
που δεν
γίνεσαι βέλος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου