ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ ΑΡΙΣΤΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ

Οι άνθρωποι διέδιδαν ιστορίες-που διόλου απείχαν από την αλήθεια-με υπερβάλλοντα τρόμο για την τερατώδη δουλειά του. Διηγούνταν πως κανένας δεν μπορούσε να του αντισταθεί και να μην αποκαλύψει και τα πιο μύχια μυστικά. Διηγούνταν πως ήταν τόσο καλός στη δουλειά του που και μουγκούς έκανε να μιλήσουν. Ήταν ο τέλειος βασανιστής. Η ικανότητα και η φήμη του αυτή του επέτρεπε να ταξιδεύει σε όλη τη γη και αυτό γιατί παντού, σε κάθε άκρη αυτού του πλανήτη τα βασανιστήρια ήταν τα μόνα που δεν θα έλειπαν ποτέ από το μενού της εξουσίας, ότι όνομα και αν είχε αυτή. Όλοι πίστευαν πως ήταν τόσο καλός στην δουλειά του γιατί είχε γεννηθεί αναίσθητος, χωρίς ίχνος ανθρωπιάς και όχι μόνο αυτό αλλά αγαπούσε παθιασμένα να βλέπει, να ακούει και να οσμίζεται τον πόνο και την φρίκη στα θύματά του. Αυτό δεν ήταν αλήθεια, γιατί αν αρκούσε μόνο του, θα είχαμε πληθώρα βασανιστών δηλαδή έναν κορεσμένο κλάδο με μεγάλη ανεργία.

Όπως κάθε εξειδίκευση, χρειαζόταν εκτός από το εκ γενετής ταλέντο και η συνεχής εκπαίδευση και επιμόρφωση. Έτσι μελέτησε πρώτα από όλα την πλούσια ανθοδέσμη βασανιστηρίων που κληροδότησε η Ευρώπη με την ιερά εξέταση όπως, τον διαμελισμό, το σταδιακό κόψιμο των μερών του σώματος, τη μαστίγωση, τη δερματοστιξία, τη φάλαγγα, το τρύπημα κάτω από τα νύχια και παράλληλα εκπαιδεύτηκε σε όλα τα κατάλληλα σύνεργα όπως γάντζους, βελόνες, καρφιά, τανάλιες, κρεμάλες, κλομπ, μαστίγια και ηλεκτροφόρα σύρματα. Στη συνέχεια πέρασε από τις μεθόδους και τεχνικές που απευθύνονται στο σώμα, στα βασανιστήρια για να κάμψει το ψυχικό σθένος και εκείνα τα οποία «πρέπει» να συμβούν χωρίς να αφήσουν ορατά σημάδια. Αυτά θα τα χρειαζόταν κυρίως σε χώρες που έχουν υπογράψει τη σύμβαση για την πρόληψη των βασανιστηρίων-όπως ας πούμε η Τουρκία-και οι οποίες θέλουν να αποσπάσουν ομολογίες χωρίς να αφήσουν ίχνη. Στη συνέχεια ο ίδιος ανακάλυψε ή τελειοποίησε «μοντέρνες» μεθόδους που καταρρακώνουν και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όπως, διάρρηξη του κόλπου με κλομπ, ανασκολοπισμούς και ηλεκτροσόκ με ηλεκτρόδια που τοποθετούσε σε διάφορα μέρη του σώματος-κυρίως στη γενετική χώρα-αλλά και σε άλλα ευαίσθητα αισθητήρια όργανα. Για τις χώρες της Λατινικής Αμερικής που οι επαναστάτες είναι ανθεκτικότεροι εφεύρε το Sub Marino, δηλαδή το αργό βύθισμα του κεφαλιού σε βρώμικο κρύο ή καυτό νερό ώσπου να προκληθούν ασφυκτικά φαινόμενα. Την ψυχολογική πίεση την τελειοποίησε με τις εικονικές εκτελέσεις στις οποίες ο πελάτης του βιώνει την αίσθηση του τέλους. Με κλειστά μάτια νοιώθει το όπλο στο σώμα του, αυτό χτυπά, χωρίς όμως να εκπυρσοκροτήσει. Στην ουσία βιώνει τον επικείμενο θάνατό του. 

Για να πετύχει το τέλειο αποτέλεσμα μάλιστα, είχε μελετήσει πολύ βαθιά, όσο κανένας άλλος την ουσία του πόνου. Αυτό σημαίνει καταρχήν τον αποκλεισμό κάθε είδους αλτρουισμού, συμπόνοιας και αγάπης. Τον αποκλεισμό όλων των αισθητικών αντιλήψεων που καλλιεργούσαν το ωραίο και τη γαλήνη. Έτσι, από νεαρή ηλικία είχε εστιάσει την προσοχή του ακόμη και στα πιο μικρά ερεθίσματα που επιδρούσαν αρνητικά στην όραση, όσφρηση, γεύση, αφή, ακοή δηλαδή χαρτογραφούσε πάνω στο ανθρώπινο σώμα όλους τους τόνους του πόνου και την χρονική διάρκεια αντοχής. Και οι άνθρωποι όπως γνώριζε πολύ καλά, διαθέτουν εκπληκτικές εκλεπτύνσεις αισθήσεων και γι’ αυτό η εξερεύνησή τους ήταν το έμμονο  πάθος του. Για να προκαλέσει μάλιστα το μέγιστο πόνο χωρίς το θύμα να χάνει τις αισθήσεις του-το χειρότερο γ’ αυτόν ήταν να πεθάνει πριν ομολογήσει-οι μελέτες του έγιναν άκρως επιστημονικές. Μελέτησε τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα της τάξεως μεγέθους 400-800 μ.μ. για την όραση, τα ακουστικά κύματα μεταξύ 16 και 20000 ταλαντεύσεων ανά δευτερόλεπτο για την ακοή, τα ερεθίσματα της επαφής για την αφή, γεύση, οσμή και για να διευρύνει τους ορίζοντές του ακόμη περισσότερο μελέτησε και τα ζώα. Από αυτά μάλιστα κατά την διάρκεια της εργασίας του, έμαθε να μην πτοείται από τα ουρλιαχτά και τις κραυγές και έφτασε σε σημείο που του προκαλούσαν και ηδονή. Έτσι η μελέτη του για αυτές τις πολλαπλές αισθητικές ικανότητες των όντων τον έκαναν αναμφισβήτητα  τον τέλειο βασανιστή. Μάλιστα όταν κάποτε αρρώστησε από βρογχίτιδα με πυρετό και κείτονταν στο κρεβάτι όχι μόνο ανταποκρίθηκε σε έναν απροσδόκητο βασανισμό αλλά ήταν και πλήρως συγκεντρωμένος και αποδοτικός. Σαν ένας βιρτουόζος πιανίστας δηλαδή ήταν πάντα έτοιμος, για να εκτελέσει την τέλεια μελωδία. Επίσης δεν υπήρξε ποτέ ρατσιστής. Είτε γυναίκα είτε άνδρας, παιδί ή γέροντας η δουλειά του θα γινόταν με τον ίδιο τρόπο, χωρίς καμία χάρη ή παρατυπία.

Τα χρόνια κύλαγαν ωστόσο με πάρα πολύ πλούσια εργασία, σε αντίθεση με άλλα επαγγέλματα που αντιμετώπιζαν το φάσμα της ανεργίας. Το επάγγελμά του ήταν ένα δυναμικό επάγγελμα που αν και η παγκόσμια οικονομία βυθιζόταν όλο και πιο βαθιά στην κρίση αυτή η κρίση του διοχέτευε περισσότερο πλούτο.

Αυτό όμως, που τον ανησυχούσε όλο και περισσότερο τα τελευταία αυτά χρόνια ήταν η εμφανής μαλθακότητα των θυμάτων του. Είχε παρατηρήσει από καιρό ότι η διάρκεια της εργασίας σε μια μόνο συνεδρία μειωνόταν επικίνδυνα. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις πριν ακόμα καλά-καλά βγάλει τα εργαλεία του, οι πελάτες του άρχιζαν από μόνοι τους να ομολογούν και μάλιστα χωρίς ερωτήσεις. Το κακό παραέγινε όταν πλέον μόνο και μόνο στην θέα του ομολογούσαν ή-και αυτό συνέβαινε όλο και πιο συχνά-λιποθυμούσαν. Μπροστά στον διαφαινόμενο κίνδυνο να χάσει την δουλειά του από πιο φτηνούς ανειδίκευτους βασανιστές αποφάσισε να αλλάξει. Έμπαινε πλέον με χαμόγελο και προσφέροντας καφέ και τσιγάρο άρχιζε έναν πολιτισμένο διάλογο.

«Πολιτισμένα» τελείωνε και την Ανάκριση, με τσιγάρο και ένα ποτό-το ονόμαζε Αιράν-το οποίο το έφτιαχνε από γιαούρτι διαλυμένο σε νερό στο οποίο έριχνε ραδιενεργές ουσίες οι οποίες δραστηριοποιούνται ύστερα από δέκα ημέρες όταν ο ύποπτος βρίσκεται στο σπίτι του θεωρώντας ότι έχει τελειώσει η ανάκριση. Με τρομαχτικούς πόνους αρχίζει εκεί, μέσα στον ίδιο του το χώρο, η διάσπαση του σωματικού λευκώματος και επέρχεται θάνατος από ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια.

Και όπως το απάνθρωπο πρόσωπο της κοινωνίας αντανακλάται στις φυλακές και στην απόσπαση της ομολογίας, έτσι, η εφευρετικότητα αυτή με την βοήθεια της επιστήμης και των πάντα πρόθυμων για εκπαίδευση βασανιστών συνεχίζει την ανάλγητη πορείας της  με μια ανανεωμένη κοσμογονία βασανιστηρίων και από απόσταση. Κι όχι μόνο αυτό. Το αύριο φαντάζει ακόμα πιο περίπλοκο και για το επάγγελμα αυτό,  γιατί οι άνθρωποι μες την ασφάλεια της οικίας τους, θρέφουν ο καθένας τον δικό του βασανιστή, τον ίδιο τους τον ανικανοποίητο Εαυτό, που τους ναρκώνει υπομονετικά με ραδιενεργά ποτά και με δαιμόνια απραξία.

 Και χωρίς υπερβολή, κάτι σαν νεκροφάνεια φαίνεται να επέρχεται πάνω στη γη ενώ οι άνθρωποι τον βασανιστή τους δοτικά κουβαλούν και αποινεί τα λάθη ανακυκλώνουν.