Η Γατούλα /Putain de toi! Georges Brassens

Ah ah ah ah putain de toi

Ah ah ah ah ah ah pauvre de moi

video

Putain de toi 

Georges Brassens (1953 Rare & Inédit )

Enregistré à l'époque dans l'un de ses premiers cabaret.

Videoatr by Thanasis Panou

Εκείνο τον καιρό που ζούσα στο φεγγάρι

οι χαρές της γης για μένα ήτανε ξένες.

Έσπερνα βιολέττες τραγουδούσα για δεκάρες

μάζευα τις γάτες τις ξεστρατισμένες.

Ρεφραίν

Αχ εσύ τσουλάκι μου

χτυπώ το κεφαλάκι μου!

Βράδυ βροχερό γρατζουνάν την πόρτα

τρέχω για να δω, καμιά γάτα πάλι.

Θέ μου ένα γατάκι μούφερε η βροχούλα

μες στο σπιτικό μου τα δικά σου κάλλη.

Φυστικιά τα μάτια και σκιστά στις άκρες

στην καρδιά μου απλώνεις πόδι βελουδένιο

ευτυχώς για μένα δεν είχες μουστάκια

κι είχε η αρετή σου βάρος πουπουλένιο.

Ζούσα τη ζωή μου μποέμικα κι ωραία

στη φωτιά τη βάζεις των είκοσί σου χρόνων

για λουλούδια, γάτες. για τα ποιήματά μου

ήσουν συ ο ήλιος κι η βροχή τους μόνον.

Ο καιρός περνούσε κύλαγε ολοένα

κι ότι ο έρωτας μας πήρε να ωριμάζει

καις κατι τραγούδια, φτύνεις στις βιολέττες

και τσιμπάς τις γάτες για να κάνεις χάζι.

Και το πιο σπουδαίο, βρωμερή γατούλα,

κάποτε που βρήκες άδειο το ντουλάπι

δίχως ντροπή τρέχεις και για λίγο κρέας

κάτω απ’ τα σεντόνια πέφτεις του χασάπη.

Τέλειωσε πια είπα, ως εδώ ήταν όλα

σ’ άλλη τέτοια αγάπη δε θα κάνω χάρη

φόρεσα τα κέρατα πήρα τα λουλούδια

κι όλα τα γατιά μου κι όλα τα τραγούδια

νάμαι πάλι μόνο πάνω στο φεγγάρι.

Ελεύθερη μετάφραση: 

Γιάννης Βαρβέρης (1955-2011)

En ce temps-là, je vivais dans la lune

Les bonheurs d´ici-bas m´étaient tous défendus

Je semais des violettes et chantais pour des prunes

Et tendais la patte aux chats perdus

Ah ah ah ah putain de toi

Ah ah ah ah ah ah pauvre de moi

Un soir de pluie v´là qu´on gratte à ma porte

Je m´empresse d´ouvrir, sans doute un nouveau chat

Nom de dieu l´beau félin que l´orage m´apporte

C´était toi, c´était toi, c´était toi

Les yeux fendus et couleur pistache

T´as posé sur mon cœur ta patte de velours

Fort heureus´ment pour moi t´avais pas de moustache

Et ta vertu ne pesait pas trop lourd

Au quatre coins de ma vie de bohème

T´as prom´né, t´as prom´né le feu de tes vingt ans

Et pour moi, pour mes chats, pour mes fleurs, mes poèmes

C´était toi la pluie et le beau temps

Mais le temps passe et fauche à l´aveuglette

Notre amour mûrissait à peine que déjà

Tu brûlais mes chansons, crachais sur mes viollettes

Et faisais des misères à mes chats

Le comble enfin, misérable salope

Comme il n´restait plus rien dans le garde-manger

T´as couru sans vergogne, et pour une escalope

Te jeter dans le lit du boucher

C´était fini, t´avais passé les bornes

Et, r´nonçant aux amours frivoles d´ici-bas

J´suis r´monté dans la lune en emportant mes cornes

Mes chansons, et mes fleurs, et mes chats