ΙΣΚΙΟΙ- ΕΠΙΛΟΓΕΣ- ΛΑΘΗ- ΛΥΣΕΙΣ

Από το βιβλίο «Αξίες&Απαξίες»

ΟΙ ΙΣΚΙΟΙ

…

Χωρίς ρυτίδες,

Ίσκιοι μωρά, ίσκιοι γερόντων

πάντα όμορφοι,

κορτάρουν με το φως

πιερότοι ίσκιοι

με στρεβλή θωριά,

γεμίζουνε με κίνηση

τον γήινο χώρο.

Και οι ίσκιοι ορθώνονται κάποτε.

Ναι, όρθιοι ξεδιπλώνονται και το πιο εκπληκτικό; γίνονται κάτοχοι. Άλλοι βέβαια χρειάζονται την εμπειρία δύο ζωών, μα κάποιοι μάθανε κρυφά να εξέρχονται από τις ρωγμές που ανοίγει ο ήλιος ή η κακοκαιρία σε καταπληγιασμένες σκέψεις, σε απάτες που γεμίζουνε νεκροταφεία.

Ανήλεες γραφές, άλλοι, γεμίζουν χώρους και αντιμάχονται ό,τι δεν έχει ίσκιο μιας και μόνο ο θάνατος τους αφαιρεί, όταν την απουσία του κάθε όντος υφαίνει.

Υπάρχουν βέβαια και Ίσκιοι τιμωροί, ίσκιοι ψηλοί που τους κατόχους τους κρεμούν επάνω σε κλαδιά, ωστόσο οι ίδιοι συμπονετικοί, ξαπλώνουν παρέα στα φυλλώματα θροΐζοντας κίνηση στη ζωή.

Άλλοι απλά, γυροστρέφονται σοφοί, τροχοί σε κάθε νωχελική πορεία και απλόχερα παραχωρούν ομοιώματα σκιών, εγγυήσεις για ζωή σε κάθε ανυπαρξία.

…

Πιερότοι οι ίσκιοι με στρεβλή θωριά,

αλλόκοτα κορτάρουν με καμάρι,

αστείοι ίσκιοι,

φωτεινοί πιότερο και από τους κατόχους τους,

μουγκρίζουνε και αγιάζουνε

γεμίζοντας με κίνηση τον κάθε χώρο.

ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

Η επιλογή μιας κατεύθυνσης συνεπάγεται τον αποκλεισμό κάποιων άλλων κατευθύνσεων και ο αποκλεισμός αυτός, σημαίνει ότι οι άλλες προοπτικές χάνουν το δικαίωμα να επηρεάσουν τις δράσεις και την πορεία στη ζωή.

Ο αριστοκράτης, ο ιεράρχης, ο αξιωματικός και ο ηγέτης, αυτά τα ετεροερωτικά όντα σε διδάσκουν από παιδί την κίνηση με ένα κοινό ρυθμό, ένα ρυθμό μινιμαλιστικό που νανουρίζει τα συναισθήματα πάνω στην αναζήτηση της άξιας προσωπικής καριέρας. Ο «φυσιολογικός» άνθρωπος ακολουθεί τις γενικές κατευθύνσεις, τα μεγάλα γεφύρια, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από την ευθύνη αυτής της επιλογής.

Αυτές οι τεράστιες γέφυρες συντρίβουν και τσακίζουν την κατανόηση της πορείας, το ύψος το βάθος της και το όραμα της ομορφιάς της. Το οργιαστικό χάος των επιλογών που προσφέρει η ελευθερία της νόησης συρρικνώνεται στις διαστάσεις μιας γέφυρας που καθησυχάζει πάνω από το ποτάμι που καλεί γυμνός από την κοινή καθοδήγηση να βουτήξεις και να κολυμπήσεις.

Ο Άνθρωπος όμως που παίρνει τους «πίσω δρόμους», τα σοκάκια, αυτός που δεν αντέχει τις μεγάλες γέφυρες της μάζας, είναι αυτός που εκπληρώνει τις βαθύτερες ανάγκες του όντος για εξερεύνηση σε νέους δρόμους. Είτε είναι ποιητής που ‘διαβάζει’ αρχέτυπες εικόνες του συλλογικού ασυνείδητου, είτε καλλιτέχνης, είτε πολιτικοποιημένο άτομο, αυτός αποτελεί την ελπίδα να μετουσιώσει τη μοίρα της ανθρωπότητας που συνεχώς βαλτώνει στις γέφυρες κοινής κατεύθυνσης και στην στασιμότητα που επιδιώκει η εξουσία του κάθε κατεστημένου. Ένας άνθρωπος που λαχταράει τους πίσω δρόμους είναι οι χίλιες φωνές που ξεπηδούν σαν την Παλλάδα Αθηνά από τη κεφαλή του Δία.

ΤΑ ΛΑΘΗ

Ποιες να είναι αυτές οι προνομιούχες υπάρξεις που σφαγιασμένους αμνούς και σαρκοβόρους έρωτες φυλάττουν με άγρια ουρλιαχτά, ασάλευτες τετράποδες μορφές στοιχειωμένες από το πονηρό χάδι του ανθρώπου- ιερουργού.

Γιατί ψυχή μου, δεν ακούς τα επιούσια, δεν βλέπεις τα σκυλιά μες τα πυκνά της ζωής τα μονοπάτια… αυτά τα όντα που σε χάσματα κυμαίνονται ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, που αποπλανούν και εφορμούν και διαρκώς γιγαντώνονται.

Κρανία που δεν έχουν υποστεί εξώσεις από σιδερόπλεκτες επιταγές, σκυλιά, άσπονδους της θερινής ραστώνης εχθρούς, που συνεχώς ακόμα και στα όνειρα εκσπερματώνει οργανικές εκπλύσεις άγονων συστατικών.

Σκυλιά-δελφίνια, που κολυμπούν μαζί σου στα όνειρα, στις φουρτούνες από θειάφι και άνθρακα και που γαυγίζουν στον πεινασμένο καρχαρία, που τις πληγές σου γλύφουν στοργικά και προστατεύουν τα ματωμένα σου κουπιά.

Και μην ξεχνάς ψυχή μου...

Κανένα λάθος άραχνο σημειωματάριο,

ειδικά στις σελίδες ανάμεσα στο δέκα και παρά είκοσι,

εκεί που οι προνομιούχες υπάρξεις

διαπερνούν τους σφαγιασμένους έρωτες

μέσα από επαναλήψεις αλαφροπάτητων λαθών.

ΟΙ ΛΥΣΕΙΣ

Πολλές φορές ζυγώνουν οι λύσεις, ,διπλασιάζουν τους ίσκιους με μια ηχώ, μεταξύ λογικής και ειδώλων. Μιλάνε μαζί μας για τα αίτια, για να μας λυτρώσουν από την παγωμάρα που ρίχνει καταγής τη δράση. ΟΙ λύσεις υπάρχουν παντού, αλλά απαιτούν την ανατροπή του φόβου που σκάβει ύπουλα τις αποφάσεις. Έτσι κάθε λύση είναι μια λυτρωτική επίθεση στον φόβο. Καλεί… διασπά τα κομμάτια του μέσα μας, στους τόπους όπου διαμελίζεται η ζωή. Αφουγκράζονται τον χώρο και ως αέρινες σειρήνες διολισθαίνουν στου νοος την απραξία. Συναισθήματα και λογική συνδέουν οιστρηλατώντας το δράμα της πορείας μας. Οι λύσεις αγγέλλουν και διέρχονται σε όλα τα πεδία των πιθανοτήτων..

Είναι η αντιφυσική-φυσική που υπάρχει και οργανώνει μέσα μας το θέατρο των εμποδίων. Οι λύσεις διψούν να παραδοθούν, ενυπάρχουσες αντί-ύλες μέσα μας, προφητείες που καλούν να εμπιστευτούμε. Λύση σημαίνει προσκαλώ. Είναι οι αιώνιες προσμονές μέσα στη σκέψη, το κάλεσμα για δράση, η εξέλιξη και ο ανασασμός της λύτρωσης.

Η Εντευθεν κίνησή μας φωνάζει να ακούμε το μυστήριο της πορείας μας και την άφωνη σιωπή των λύσεων να αφουγκραζόμαστε για την απολυτρωτική αγαλλίαση.

…

ΣΚΑΨΕ ΠΑΝΤΟΥ

Αν θέλεις διέξοδο ακόμα και στη βροχή μπορείς να αναζητάς. Αν αποζητάς τον ίλιγγο της ζωής αιωρούμενη την σκέψη να αφήνεις. Και όλα φτάνει να το θυμηθείς, το χώμα που πορεύεσαι σου προσφέρει.

Ο τραγουδιστής με ισορροπία φωνής, γνωρίζει, πως η σωστή θέση των ποδιών πάνω στο έδαφος, δίνει την πιο ζωντανή μελωδική ανάδυση.

Και αν ζεις κουκουλωμένος και κάθιδρος μπορείς να εξημερώσεις τον πυρετό σκαλίζοντας βαθιά, σκαφτιάς της ομορφιάς του δάσους και κολυμβητής σε κύματα να γίνεις.

Σκάψε παντού.

Η Σκέψη έχει την δύναμη και το φως να σκάβει και από υπόγειες διαδρομές του νου να αναγεννά. Η ανατροπή και αναστροφή είναι του χορευτή η πτώση και η δικιά σου δύναμη επίσης.