Πινόκιο θηλυκό
ξυλουργέ δεν σκάλισες
δεν μπόρεσες να καρφώσεις
μη δεις και δακρύσει το ξύλο
Για να γίνει η σαρδέλα σκυλόψαρο
δίχως τον αναπόφευκτο ευνουχισμό της μυρωδιάς
καταμεσής σε υπερβολές
ερωτεύτηκε ψαρά ποιητή με πτερύγιο
δεμένα τα σκυλιά
δεν έχει σημασία που είναι φαφούτικα
λυμένα άλλωστε
δεν πήζουν οι μυζήθρες
Στην αγκαλιά μου το αρνάκι
του τρώω το στήθος
κι ωστόσο φχαριστημένο
κλαίει και με ντύνει τρυφερά
Μέσα σε μια υδατογραφία
Ζωγράφισα το τέρας
που μέσα στο νερό
έγινε ουράνιο τόξο
Σε πολλές περιπτώσεις
από την γέννηση ίσαμε σήμερα το βράδυ
χειροκίνητες τροχαλίες
κατεβάζουν τον ήλιο
Μια ανάπαυλα στο τραπέζι
χτυπά και λεκιάζει με αίμα
το σημείο του σταυρού
λαιμαργίας ωδή.
Από την ποιητική συλλογή
«Φίλοι στα άχυρα» 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου