«Ο μπάρμπα Μπρίλιος»

Πολλές φορές είναι πολύ δύσκολο να επιταχύνεις και ακόμη πιο δύσκολο να τρέξεις. Τα παπούτσια, κατ’ αρχάς, αποκτούν βάρος τρομερό. Όσο για τα πόδια, γίνονται προδότες και σαν δωσίλογοι κοιτάνε το δικό τους το συμφέρον. Το πρόβλημα είναι ότι αν σταματήσεις, όλος ο κόσμος δείχνει να ξέρει τι συμβαίνει. Μετά και από μια ολιγόλεπτη ανάπαυση, σε βλέπουν ως εν τη γενέσει αποστάτη και αρχίζουν να σου ψιθυρίζουν στην αρχή ότι με υπομονή πρέπει να αγωνίζεσαι συνέχεια. Στη συνέχεια αν, ακολουθείς συχνές παύσεις, σου φωνάζουν πιο δυνατά ότι αυτές θα είναι και η αρχή της κατηφόρας σου και της παρακμής σου.

Αν βέβαια κάνεις το λάθος και απαντήσεις, ότι μια μικρή παύση έκανες γιατί ο μαραθώνιος σου κόβει την ανάσα, απάντηση σίγουρα θα πάρεις ότι ως καταδύτης θα πρέπει να ζεις σε άπνοια και αυτό καθόλου να μη σε καταβάλει. Ή πάλι ξαπλωμένος ανάσκελα τα πόδια σου αν τολμήσεις να σηκώσεις, η ηθική θα σου φωνάξει ότι αυτό δεν είναι πρέπον και ότι αγώνας είναι η ζωή και τα πόδια γι’ αυτό είναι δοσμένα. Δεν είναι ότι καλύτερο δηλαδή η περισυλλογή, καθότι οι σκέψεις οι κρυφές που έχεις μέσα στο μυαλό σου θα  αρχίσουν να γυρίζουν, να γυρίζουν όλο και πιο γρήγορα, με τέτοια περιδίνηση, που θα είναι αδύνατον τροχάδην μαζί με όλων τις σκέψεις τις κοινές ευθεία να βαδίσεις. Γι αυτό και δίχως άλλο, πολλοί  χωρίς κανέναν σταματημό τρέχουν με την όπισθεν,  να βλέπουν το πίσω να απομακρύνεται και να νοιώθουν συνέχεια ότι μπροστά βαδίζουν, ωστόσο, αλλά τι να γίνει-λένε-δεν βλέπουνε πόσο μακριά είναι ο στόχος και έτσι ελπίζουν ότι τρέχοντας κάποτε θα  φθάσουν ένας Θεός ξέρει που.

 Και σαν εμένα όσοι την περισυλλογή αναζητούν σε άχρονες παύσεις από το μαραθώνιο, όσο ακίνδυνοι και αν είναι για τον ανταγωνισμό, όσο και να μην αναζητούν πρώτοι να τερματίσουν, πάντα υπάρχει κάποιος που τους κλωτσά την περισυλλογή. που τους ουρλιάζει ότι αγώνας είναι η ζωή και από τα παπούτσια τα κορδόνια για λίγο δεν αφήνει να ξελύσουν. 

Έτσι, η καθημερινότητα είναι για όλους Μαραθώνας δίχως τέλος, μια επιτάχυνση ανάποδη του μπάρμπα-Μπρίλιου, που τρέφεται με ψωμί κι αλάτι, ψωμί κι αλάτι για να κάνει πλάτη…για να κάνει πλάτη, ψωμί, γαρδούμπα, ψωμί, γαρδούμπα, για να κάνει τούμπα. Για να κάνει τούμπα…