"περί αθυρόστομης ποίησης" Αργύρης Χιόνης

Όταν οι πιο άξεστες λαϊκές βρισιές

λαμβάνουν ποιητική υπόσταση

και όταν η οργή του ποιητή

είναι απόλυτα αληθής …

ΟΠΟΙΟΣ ΓΑΜΕΙ ΤΗ ΓΗ,

τη μάνα του γαμεί.

Κι αφού, ως γνωστόν,

όλα εδώ πληρώνονται,

πανάκριβα πληρώνει

αυτό το ανίερο σμίξιμο.

Τέρατα οι γόνοι του γεννιούντα ,

οι γιοί του σαν σκυλιά γαβγίζουν

και λυσσασμένοι κυνηγάνε

την ουρά τους  να τη φάνε,

κι οι θυγατέρες του σπυριά βγάζουνε

πράσινα στα σκέλια, στις μασκάλες,

στα βυζιά, σπυριά που σκάνε

και βλασταίνουν,

δίνοντας κλώνους άρρωστους,

μαραγκιασμένα φύλλα

κι΄ ούτε έναν δροσερό καρπό.

(Αργύρης Χιόνης ,

ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ , Νεφέλη )

Περί Κωλοτρυπίδας…

Στο βιβλίο «Σαν τον τυφλό μπροστά στον καθρέφτη» (1986)

περιέχονται και τα εξής δύο κάπως αθυρόστομα ποιήματα:

Α.

Κάτω απ΄ το ουράνιο τόξο

της ουράς του παγωνιού,

Χάσκει αμείλικτη

η κωλοτρυπίδα του .

Β.

Έσκυψες να υποκλιθείς

Μπροστά στο θαύμα του κόσμου

Έσκυψες τόσο βαθιά

Που αντίκρισες

Την κωλοτρυπίδα σου.

…

“le bestiaire” - Apollinaire -

( μετάφραση Α. Χιόνη)

ΤΟ ΠΑΓΩΝΙ

Όταν μαζεύει απ΄το χώμα τα φτερά του.

Γίνεται ακόμη πιο ωραίο το παγώνι,

Καθώς ανοίγει σαν βεντάλια την ουρά του,

Αλλά ο κόλος του ακάλυπτος κρυώνει.

ΑΝΕΜΟΣ ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΟΣ

τρυπώνει κάτω

απ τα φορέματα ωραίων κοριτσιών ,

τρίβεται πάνω σε γυμνούς μηρούς,

κάνει εφήβαια να θροΐζουν,

λαγόνια να λαγγεύουν

στήθη να αναρριγούν

να ορθώνονται και,σαν τρυγόνια αιχμάλωτα,

με ρώγες αιχμηρές τη φυλακή τους

να ραμφίζουν

για να βγουν στο φως.

Άνεμος ίμερος ανήμερος,

των κοριτσιών γλυκός εχθρός.

video 1

Ο Αργύρης Χιόνης έχει πάψει εδώ και κάποια χρόνια,

να είναι αυτού του κόσμου.

Τον ρούφηξε η αχανής κωλοτρυπίδα του σύμπαντος,

αυτή που θα μας ρουφήξει όλους, λάτρεις της ή μη.

(Από το δοκίμιο:

«περί αθυρόστομης ποίησης»

Θανάσης Πάνου)

Ron Bracale  -Bamboo flute

 Videoart by Thanasis Panou