«Θάνατοι»
(Ο Πόνος του Ανθρώπου και των Πραμάτων
- 1919)
Ένα από τα πιο αγαπημένα ποιήματα στο οποίο ο Καρυωτάκης
τολμά και βλέπει κατάματα τα παιδιά -μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου-
Είναι άνθρωποι που την κακήν ώρα
την έχουν μέσα τους.
Χεράκια που κρατώντας τα
τριαντάφυλλα
κι απ' τη χαρά ζεστά των
φιλημάτων,
χεράκια που κρατώντας τα
τριαντάφυλλα
χτυπήσατε τις πόρτες των
θανάτων·
ματάκια μου που κάτι το
εδιψάσατε
και διψασμένα εμείνατε ποτήρια,
ματάκια μου που κάτι το
εδιψάσατε
κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια·
ω, που' χατε πολλά να ειπείτε,
στόματα,
κι ο λόγος σας εδιάλεξε για
τάφο,
ω, που' χατε πολλά να ειπείτε,
στόματα,
και τον καημό δεν είπατε που
γράφω·
μάτια, χεράκια, στόματα,
ιστορήστε μου
τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου
τόπου
μάτια, χεράκια, στόματα,
ιστορήστε μου
τον Πόνο των Πραγμάτων και του
Ανθρώπου.
video
Μουσική
Γιάννης Δρόλαπας
….
Οπτικοποίηση
Θανάσης Πάνου
…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου