Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

«η ασπρόμαυρη τέχνη του χρόνου» Victor Ivanovski










Photography by Victor Ivanovski




Ενας εκπληκτικός καλλιτέχνης που και με την τεχνική του RETOUCHING σταματάει τον χρόνο… 
είτε φύση είτε ανδρας και γυναίκα είτε ο ερωτικός τους πόθος και οι φαντασιώσεις 
ισορροπεί άριστα μέσα από τη μαύρη και άσπρη αντίθεση…











Οι οπτικοί πίνακές  μέσω της καταγραφής και αποτύπωσης του φωτός πάνω στην ανθρώπινη φόρμα αποκαλύπτουν με τον πιο ευχάριστο τρόπο την συγγένεια της φωτογραφίας με την ζωγραφική. 

Στα βήματα του  Louis Jacques Mande Daguerre) τον εφευρέτη του προδρόμου του κινηματογράφου (Diorama), πειραματίζεται τολμηρά με τους οπτικούς του αισθητήρες να αναλύουν τα μοντέλα του σε ένα πλήθος εικονοστοιχείων με υψηλή αισθητική. 












Όταν πρωτοσυνάντησα την τέχνη του 
ήρθε στο μυαλό μου 
η δυναμική ματιά του Έντουαρντ Γουέστον. 










Portfolio by Victor Ivanovski: 
portrait, people, nude, still life and abstract.

















































































© Victor Ivanovski, 
 +7(916) 343 60 40,
  2001photo@mail.ru, Russia.







«η ασπρόμαυρη τέχνη του χρόνου» 







Η ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ


Η εξουσία τρέφεται από τις τεράστιες  στερήσεις που αναπαράγει. Αν τις στερηθεί, καταρρέει. 
Η παράδοξη φύση της ελευθερίας αρχίζει από τους ίδιους τους φραγμούς που επιβάλλει η στενότητα της συνείδησής μας. Την ντύσαμε  με  θεωρητικά μοντέλα σε όλες τις εποχές την χρησιμοποιήσαμε για κοινωνική χειραγώγηση και επανάσταση και λησμονήσαμε ότι είναι μια υπερψυχική έννοια περιπλανώμενη μέσα στο πάθος της ζωής. Και μέσα σε αυτό το πάθος εμείς εστιάζουμε μόνο στη θεμελιώδη πραγματικότητα της ελευθερίας, την φυσική στέρηση. Τι πηγαίνει όμως στραβά και τελικά σε πολλές μορφές της  καταλήγει θολό όραμα ή ψευδαίσθηση ή οφθαλμαπάτη;
 Η  δυσκολία είναι η στενότητα της συνείδησης. 
Η στενότητα που επιβάλει η κοινωνική ζωή με τον ταχύρυθμο χαρακτήρα της και τις απαιτήσεις που γιγαντώνονται συνεχώς. 
Μας νανουρίζει σε μια κατάσταση νόμιμης νύστας, σα να είμαστε μισοαναίσθητοι, ώστε δεν προσπαθούμε ποτέ να τεντώσουμε τις δυνάμεις μας ως τα όρια μας. 
Το αποτέλεσμα είναι να μην ανακαλύπτουμε ποτέ τα όρια αλλά και να μην συνειδητοποιούμε τον περιορισμένο χώρο , που έχουμε εγκλωβιστεί. 

Θανάσης Πάνου





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου