Το φυσικό βασίλειο όπως διαθέτει εκατομμύρια είδη
οργανισμών έτσι διαθέτει και μεγάλη
ποικιλία από μαλάκες. Στο πάνθεον των αρχιμαλάκων είναι αναμφίβολα οι
οπλοφορούντες μαλάκες. Η έννοια δηλαδή οπλοφορώ και ο ορισμός του μαλάκα είναι
συνώνυμες. Η ζωή για το μόνιμο κάτοχό του όπλου, είναι μια φούσκα αέρα με
υπόνοιες οξυγόνου, που σέρνει μέσα της το τίποτα. Όταν χώνει ο μαλακας το δάχτυλό του στη
σκανδάλη δεν αφαιρεί απλά το ελάχιστο οξυγόνο της ζωής, αλλά με το κάθε Μπαμ,
έχει την ψευδαίσθηση της γρήγορης και εύκολης εκσπερμάτωσης, μιας και ως
γνωστόν ο κάθε μαλάκας μόνο εκεί με το μυαλό του στοχεύει. Με την ποσοτική
λογική όμως δεν φτάνει ποτέ στην κορύφωση και γιαυτό συνεχίζει τα Μπαμ προς
κάθε κατεύθυνση ώσπου να συναντηθεί με άλλο
μαλάκα. Αυτό ίσως δεν είναι το μέγιστο κακό, μιας και η μαλακία είναι αναφαίρετο
δικαίωμα του. Το κακό όμως είναι πως υπάρχουν ένα σωρό ανέραστοι μαλάκες πιστολέρο
στον κόσμο που ανεγκέφαλα σκουριάζουν μαζί με τα πιστόλια τους. Και φυσικά ο
συνδυασμός αυτός, μαλάκα, ανεκπλήρωτης ηδονής συν όπλο, αποδείχτηκε μαλακία ιδεώδης
στην εξέλιξη της βρώμικης ανθρώπινης
πορείας που χοντροκέφαλα συνεχίζει τις μαλακίες της.
Το πιστόλι ως δημοφιλές παγκόσμιο προϊόν έχει αναρίθμητους πελάτες και προσελκύει όλων των ειδών τους ανέραστους μαλάκες. Έτσι και σε αυτό τον τομέα βλέπουμε πιστολέρο που δεν οπλοφορούν για το δίκιο, αλλά μαλάκες εις το τετράγωνο που πυροβολούν για ηδονή και παιχνίδι. Παίζουν δηλαδή συνεχώς με το πουλί τους που και αυτό δεν είναι μεμπτό, φτάνει τα σκάγια να πέφτουν επάνω τους. Μερικοί μάλιστα γραβατώμενοι εκ γενετής αρχιμαλάκες, επιμένουν ότι χωρίς όπλα δεν μπορεί να διαφυλαχτεί η παγκόσμια ειρήνη. Πολεμούν δηλαδή για την ειρήνη που αυτό σημαίνει ότι γαμούν υπέρ την παρθενίας. Βλέποντας την έλλειψη του έρωτα και όλη αυτή τη μαλακία σε όλο τον πλανητικό χωριό, δεν τρέφω πια ψευδαισθήσεις ότι τα όπλα και οι μαλάκες χειριστές τους θα μειωθούν. Από το μίσος του πολέμου να ελπίζουμε σε ειρήνη, είναι σαν να ελπίζουμε ότι από το κρασί θα φτιάξουμε σταφύλι. Ότι με τον συνεχή αυνανισμό κατά μόνας θα γεννηθούν παιδιά.
O πονηρός μαλάκας πάντως δεν χρειάζεται όπλο. Η
μαλακία του και μόνο αρκεί. Γιαυτό και οι πολιτικοί δεν κρατούν ποτέ όπλο.
Φροντίζουν απλά για τα πολεμοφόδια και το λάδι στη φωτιά.
Τα σπερματοζωάρια
τους ως στείρες σφαίρες σέρνουν θάνατο και γιαυτό οι μαλάκες στην ουσία
λατρεύουν την έρημο που με ανοιχτό πεδίο έχει εύκολο στόχο. Τα αγνά όμως –και
τα νταυραντωμένα και τα αδύνατα-σπερματοζωάρια ακόμα και ενός υγειούς μαλάκα,
με πυγμή διασχίζουν καλπάζοντας, άτια επιβήτορες περήφανοι, ποθητούς
ολάνθιστους κήπους για να φτάσουν στην πηγή και να χαμογελάσουν ζωή. Και ας
είναι μύχια φαντασίωση ή και ασκητική ονείρωξη, κακό δεν έχουν μέσα τους. Και φυσικά δεν μιλώ για τα άλλα παιδιά που πολεμάνε
με όπλα για τα κλεμμένα ιδανικά. Γιατί το όπλο ως κυνηγητικό πέος ανάλογα με
την χρήση παλεύει για την ζωή ή καταλήγει στα σκατά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου