«ΤΟ ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ»
Με την πρώτη έκρηξη λογικής στο σύμπαν ,το Μέγα-Φως γέννησε την ζωή και τις πρώτες πεπερασμένες περιστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης και έκτοτε κυριαρχούσε απόλυτο μέσα στη μοναδικότητά του σε όλη την πλάση και τα δημιουργήματά της. Κάποτε όμως συνάντησε το ανυπέρβλητο Φως του επέκεινα , φωτεινότερο και σοφότερο και από την έκπληξη και την πρώτη αμφιβολία της μοναδικότητάς του δημιουργήθηκε ό Ίσκιος. Ο Ίσκιος σερνόμενος στη γη ζευγάρωσε τελικά με το χώμα και κυοφόρησε μαύρα παιδιά. Την νύχτα, την θνησιμότητα, τα συναισθήματα της ανικανότητας και τις αυταπάτες στη ζωή και μέσα μας. Έκτοτε ο άνθρωπος στις αυταπάτες μέσα πορεύεται, διατρέχει και πετάει σαν αποδημητικός άγγελος πάνω από τις υδρονεφώσεις της ζωής, ανάμεσα στους χώρους και τους τόπους , χωρίς ρυθμό και μέτρο. Οι αυταπάτες , είναι ανώνυμα επικυρωμένα συμβόλαια που καθημερινά καταπίνει ο άνθρωπος , από άρρυθμους λόξυγκες μπροστά στα λάθη των Θεοτήτων που προσέφεραν Ιερατεία. Είναι λακκούβες γεμάτες δάκρυα,βαθιές σπερματοκτόνες περσόνες ,που χρειάζονται πήδημα για να περάσουμε. Ίσκιοι , στο αρνητικό περίβλημα της λογικής. Στο βάθος μπροστά, ο στρόβιλος της σκέψης με χιλιάδες υφάνσεις και αναλαμπές προσφέρει ορθάνοικτους χώρους στης νόησης το ανυπέρβλητο φως, που εμφυσά λογική και αποσυνθέτει ακόμη και τις αυταπάτες των ίσκιων.
ΥΔΡΟΝΕΦΩΣΕΙΣ
«Δεν κατέχεις την εγκατάλειψη του ίσκιου σου.
Οι αυταπάτες δόθηκαν»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου