GIF-Art Minimal- Cinemagraph
«Ο ποιητικός χώρος εκτός του λόγου, μπορεί να εκφραστεί τόσο
με το χρώμα,
το οποίο δύναται να «προχωρεί» ή να «βαθαίνει» όσο και με το
σχήμα,
έτσι ώστε να μετατρέπεται σε ένα «ον που κυματίζει στον αέρα»»
Ο
συνδυασμός Παραδοσιακών τεχνικών (φωτογραφίας, ζωγραφικής, κίνησης, μέσα σε ένα
ηχητικό περιβάλλον) με την ψηφιακή τέχνη δημιουργεί νέες συναρπαστικές
δυνατότητες.
Όσο
πιο ανοικτό «βλέμμα» έχει ο δημιουργός και ως προς τα άλλα είδη εικαστικής,
ηχητικής, κινητικής και γραπτής δημιουργίας τόσο πιο ουσιαστικά πλησιάζει το
κέντρο της έκφρασης που ως ενιαίο σύνολο των ανθρώπινων αισθημάτων, προσφέρει
διαφορετικούς βαθμούς προσέγγισης.
Ανεξάρτητα
από το αν είναι κάποιος επαγγελματίας σχεδιαστής, φωτογράφος ή απλά ένας
ερασιτέχνης, έχει την δυνατότητα μέσω της ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής ή το
κινητό τηλέφωνο, όπως το iPhone, και με το Adobe Photoshop ή άλλο λογισμικό
επεξεργασίας φωτογραφιών, να συνδυάσει εικόνες σε διαδοχική κινούμενη σειρά.
Αυτό
το μέρος της μεταλλαγής της στατικής ζωγραφικής σε εικαστική αφήγηση μέσω των GIF
(Graphics Interchange Format) τεχνικών, αποτελεί
ένα πολύ ενδιαφέρον εικαστικό πείραμα.
Με
μια μερικώς κινούμενη φωτογραφία (Cinemagraph, συχνά σε μορφή gif)
δημιουργείται η δυνατότητα σκηνοθεσίας μιας bonsai ιστορίας, πάνω στην σκηνή
του στημένου κάδρου. Σε μια σταθερή εικόνα ενός έργου που έχει γεννηθεί με
παραδοσιακά μέσα, μέσω της κίνησης, δημιουργούνται νέες εκφραστικές
δυνατότητες.
Έτσι
πάνω στον χώρο του καμβά, η συνύπαρξη, χρώματος, σχεδίου, κίνησης και της νέας διάστασης
του χώρου που προσδίδει η τοποθέτηση των κινούμενων φορμών, δίνει νέες
διαστάσεις στο έργο τονίζοντας στοιχεία του, ένα σημαντικό στιγμιότυπο, ή χτίζοντας πάνω
του μια ιστορία.
Αυτή
η «ανάγλυφη απεικόνιση», αποδίδει μια νέα υποκειμενική αισθητική αντίληψη του
δημιουργού, μια «ποιητική εικόνα» που απευθύνεται «ακαριαία» στις
άμεσες οπτικές και συγκινησιακές ανάγκες μέσω της επανάληψης, ως Art Minimal ή
τέχνη του ελάχιστου.
Σήμερα, ειδικά διαμορφωμένοι χώροι σε όλο τον
κόσμο, φιλοξενούν πολυμεσικές εγκαταστάσεις στις οποίες ο δημιουργός συνδυάζει
με οπτικά ερεθίσματα την εικόνα, τον λόγο, την κίνηση, τη μουσική και γενικά
τον ήχο, με την εικαστική πλέον χρήση της τεχνολογίας, αυτό που ανέφερε ο Ξενάκης, με τον
όρο «πολύτοπα» (Ο όρος έχει και
μαθηματική σημασία, λειτουργώντας ως αναφορά στα πολύτοπα της ευκλείδειας
γεωμετρίας)
Άλλωστε και αυτή η δυνατότητα μέσα από τις
σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές, ρέει και αποκαλύπτει, διαβρώνει και
καυτηριάζει, παιχνιδίζει με τα αισθήματα και τη λογική, το παράλογο και το
παράδοξο, αλλά και και ως «εύκολος
στολισμός» δημιουργεί νέους
προβληματισμούς.
(Βλέπε: http://fractalart.gr/eikonopoiisi/)
Όταν αφετηρία είναι η
ποίηση ως ο αμεσότερος τρόπος μετάδοσης ενός μηνύματος και οι εκφραστικές
δυνατότητες της μουσικής και της εικόνας χρησιμοποιούνται αντιστικτικά,
αλληλοεπιδρούν στην δημιουργία ενός σύνθετου θεάματος-ακροάματος και το αποτέλεσμα
παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως ο συγκερασμός αυτός
διδάσκεται με ειδικό τρόπο και στα μαθήματα για τεχνικές ενεργοποίησης της
φαντασίας. Η εικαστική τέχνη στην εικο-ποιηση, οπτικοποίηση, καλείται όχι να
μεταλλάξει (transposer) την ποιητική υφή σε εικαστική, αλλά να προσφέρει και
νέες μορφές αισθητικών συγκινήσεων.
Με την ουσιαστική
αξιοποίηση της τεχνολογίας, η σύντηξη του ποιητικού λόγου, όπως και η συστέγασή
του τόσο με την ζωγραφική, τη φωτογραφία και το ηχητικό περιβάλλον στοχεύει σε
μια πρωτότυπη και πολύμορφη επικοινωνία με το κοινό. Αναμφίβολα κάθε έργο
τέχνης περιγράφει τα τοπία της ψυχής των δημιουργών και δέχεται βέβαια ποικίλες
ερμηνείες, ερμηνείες ανάλογες με τη διάθεση και τον ψυχισμό του
ακροατή-αναγνώστη. Οι αναγνώστες-ακροατές μπορούν να ανακαλύψουν αρκετά κλειδιά
για την αποκωδικοποίηση των συμβόλων και των δύσκολων-υψηλών εννοιών-και από
αυτή την άποψη η οπτικοποίηση επιτρέπει να πλησιάσουν τον ποιητικό λόγο και οι
μη «επαΐοντες» με την ποίηση. Αποτελεί έτσι και ένα σπουδαίο εκπαιδευτικό
εργαλείο το οποίο μπορεί να βοηθήσει ουσιαστικά στην προσέγγιση της ποίησης και
λογοτεχνίας από τους μαθητές και μάλιστα με τη δική τους συμμετοχή-δημιουργία,
με ζωγραφική, φωτογραφία μουσική και αφήγηση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι
μέσα από αυτόν τον διάλογο που ανοίγει ο δημιουργός, άλλοτε αντιπαραθέτοντας
και άλλοτε βυθίζοντας το εγώ του στις πραγματικότητες αποκαλύπτει τα μορφικά
στοιχεία και τις σχέσεις με ότι τον περιβάλλει συνδυάζοντάς τα με το
χωροχρονικό πλαίσιο της γραφής.
«Atelier dead ideas»
Άλλωστε αυτή η προσπάθεια
μέσα από τις σύγχρονες τεχνολογικές εφαρμογές, ρέει και αποκαλύπτει, διαβρώνει
και καυτηριάζει, παιχνιδίζει με τα αισθήματα και τη λογική, το παράλογο και το
παράδοξο και ως νοητικό οπλοστάσιο μπορεί να εκραγεί διαλύοντας και τον ίδιο
τον δημιουργό ή καλύτερα τον οπτικο-ποιητή που δεν θα ιχνηλατήσει με ιερότητα
το ποιητικό μονοπάτι.
«Pharmaceutical
industry»
Graphics Interchange Format
Γραφικά
υπολογιστών.
(Βικιπαίδεια)
Graphics Interchange Format (GIF) ονομάζεται μέθοδος
συμπίεσης ή/και κωδικοποίησης γραφικών στους υπολογιστές, καθώς και ο
αντίστοιχος τύπος αρχείου (μορφότυπο) εικόνας που παράγεται μέσω αυτής.
Αναπτύχθηκε από την αμερικανική εταιρεία CompuServe και παρουσιάστηκε το
1987. Για αρκετά χρόνια ήταν ο πλέον διαδεδομένος τύπος γραφικών. Διακρίνονται
δύο εκδόσεις αρχείων GIF: η αρχική έκδοση GIF87a του
1987 και η νεότερη βελτιωμένη έκδοση GIF89a που
παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 1989. Υποστηρίζει μέχρι 256 χρώματα, με 1-8 bits
ανά pixel, καθώς και δυνατότητα αποθήκευσης πολλαπλών εικόνων στο ίδιο
αρχείο. Η συμπίεση εικόνων GIF γίνεται με χρήση του
αλγορίθμου Lempel-Ziv-Welch (LZW).
Το γεγονός πως η συγκεκριμένη μέθοδος αποτελούσε μέχρι το 2003/4 ευρεσιτεχνία
κατοχυρωμένη τελικά στην εταιρεία Unisys, αποτέλεσε αιτία νομικής
διαμάχης της με την CompuServ, όταν από το 1994 η Unisys
απαιτούσε αμοιβή για τη χορήγηση άδειας στη χρήση αρχείων GIF.
PNG
Portable Network Graphics
(PNG) σχεδιάστηκε ως υποκατάστατο για τη μορφή GIF, προκειμένου να αποφευχθεί
πιθανή παραβίαση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας Unisys »για την τεχνική συμπίεσης
LZW. [28] PNG προσφέρει καλύτερη συμπίεση και περισσότερα χαρακτηριστικά από ό,
τι GIF, [40] animation είναι η μόνη σημαντική εξαίρεση. PNG είναι πιο κατάλληλη
από GIF σε περιπτώσεις όπου η αληθινή-έγχρωμη απεικόνιση και τη διαφάνεια άλφα
απαιτούνται.
The
Graphics Interchange Format (better known by its acronym GIF /ˈdʒɪf/ jif or /ˈɡɪf/ ghif) is a bitmap image format that was developed by US-based
software writer Steve Wilhite while working at the internet service provider
CompuServe in 1987[1] and has since come into widespread usage on the World
Wide Web due to its wide support and portability.
The
format supports up to 8 bits per pixel for each image, allowing a single image
to reference its own palette of up to 256 different colors chosen from the
24-bit RGB color space. It also supports animations and allows a separate
palette of up to 256 colors for each frame. These palette limitations make the
GIF format less suitable for reproducing color photographs and other images
with continuous color, but it is well-suited for simpler images such as
graphics or logos with solid areas of color.
GIF
images are compressed using the Lempel–Ziv–Welch (LZW) lossless data
compression technique to reduce the file size without degrading the visual
quality. This compression technique was patented in 1985. Controversy over the
licensing agreement between the software patent holder, Unisys, and CompuServe
in 1994 spurred the development of the Portable Network Graphics (PNG)
standard. By
2004 all the relevant patents had expired.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου