Όσο η λήθη και ο μηδενισμός κερδίζουν έδαφος, τόσο μαδάει το ανθρώπινο
πρόσωπο, χάνει τα τελευταία γνωρίσματα ανθρωπιάς.
Τόσο η ομάδα βυθίζεται στο
τέλμα, στο βούρκο και τόσο αποθεώνεται η απανθρωπιά και η χυδαιότητα…
O Πλάτωνας υιοθέτησε την ετυμολογική ερμηνεία σύμφωνα με την οποία ο όρος
ΑΛΗΘΕΙΑ προέρχεται από το στερητικό «α» και τη λέξη ΛΗΘΗ.
Υπ΄αυτή την έννοια
αλήθεια είναι η άρση της λήθης , η αποκατάσταση της μνήμης, η ΑΝΑΜΝΗΣΗ.
Έτσι,
αν η γνώση έχει ως στόχο τη σύλληψη της αλήθειας , τότε στοχεύει στην άρση της
λήθης.
Γνωρίζω , με άλλα λόγια , σημαίνει Ξαναθυμάμαι.
Η ψυχή μας μετά την περιαγωγή της
στους ουράνιους τόπους , γνώρισε τις ιδέες , ώσπου συντελέστηκε το γεγονός της
γέννησής μας.
Το γεγονός αυτό στάθηκε η αιτία , ώστε να ξεχάσουμε τις ιδέες.
Η
λήθη , στη συνέχεια παγιώθηκε κάτω από το βάρος των πλαστών εντυπώσεων από τις
αισθήσεις μας για τα φαινόμενα που υπάρχουν γύρω μας.
Οι παραστάσεις των αισθητών είναι
απατηλά είδωλα, σκιές, ψευδή αντίγραφα των ιδεών. Και αυτό , δυστυχώς το
αγνοούμε...
Το δυστύχημα κατά τον Πλάτωνα ,
δεν είναι η πλάνη μας η ίδια αλλά το γεγονός ότι δεν έχουμε συνείδηση της.
Επειδή έχουμε ξεχάσει τις ιδέες ,δεν συνειδητοποιούμε ότι αυτά που παρατηρούμε
με τις αισθήσεις μας είναι απατηλές εικόνες και πιστεύουμε ότι είναι τα αληθινά
όντα.
Ο μύθος του σπηλαίου, εξηγεί την
πλάνη μας, όπως μοναδικά την συνέλαβε ο Πλάτωνας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου