Από την ενότητα «Πτώσεις Αγγέλων»
Πεζά
– Ποιητικά του Θανάση Πάνου.
“HYPOSTASIS”
0,80x0,60 acrylique sur toile
digital paint by Thanasis Panou
Τα πάντα στο κόσμο είναι
διατεταγμένα σε λογική σειρά ενώπιον του ομορφότερου φιλιού.
Γεύση, είναι το
μικρό όνομα του πρώτου ερωτικού φιλιού.
Τρυφερό, οξύ, καυστικό, αλμυρό ή γλυκό,
άτσαλο και ντροπαλό, χαράζει μόνιμα στη μνήμη την παρουσία του.
Είναι η αιφνίδια
λάμψη του σύμπαντος συσσωρευμένη σε δύο χείλη.
Συγκλονίζει με την αίσθηση του
χάους που αναδύει η πρώτη ταύτιση των εσωτερικών προβολών.
Έχει τη δύναμη να
κουρελιάζει την λογική και να αναγεννά επιθυμίες που εντυπώνουν στα τρίσβαθα
των ερωτικών αισθήσεων την άυλη φλογερή του πάθους πραγματικότητα.
Όταν είναι
μουσικό φιλί, είναι κλειδί του πενταγράμμου με νότες ενεργειακές που συγκινούν
και φορτίζουν όλες τις σκέψεις σε περιελίξεις εν χορώ. Στα χείλη συναπαντούνται
και κατοικούν έμμουσα οι παιδικές καρδιές με όλα τα μυστικά της παιδικότητας.
Με τον διπλασιασμό ή τις επαναλήψεις, ίπτανται επίγεια και καταδεικνύουν το
πέρασμα προς το φως που απεκδύει όλα τα πάθη.
Περιδινούμενα τα σώματα μες το
φιλί περιγελούν τη γήινη βαρύτητα.
Το πρώτο φιλί προσμετράτε μόνο του, ως αρχή
και τέλος.
Όσο ο χρόνος μας ταξιδεύει , συγκινεί με την απουσία του.
Ως όν ,
άγριο ή οικόσιτο, φωνάζει τον αποχωρισμό.
Ως κάτοικος του φυτικού βασιλείου,
είναι ένα μοναδικό λουλούδι που ανθίζει και μαραίνεται διαφορετικά για τον κάθε
άνθρωπο.
Αν κηπουρός φιλιών δεν νοιώσεις, έρημος θα είναι ο βίος σου.
Όσο για
μένα , που τολμώ –ο γελωτοποιός- τα τοπία της ψυχής του πρώτου και ομορφότερου
φιλιού να περιγράψω…
Σε χώρο ασφυκτικό, ανάμεσα σε πόδια γιγάντων κάτω από ένα
αποκριάτικο τραπέζι γεννήθηκε το πρώτο το φιλί, μαζί με την απαγορευμένη αρετή του.
Μετά φορέσαμε
ξανά τις μάσκες και αναδυθήκαμε από της
ιεράς τράπεζας το χώρο.
Στη συνέχεια η πορεία μου υπήρξε άμπωτις και πλημμυρίς
ψιθύρων και κραυγών, συναθροίσεις χειλιών από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου,
ώσπου κάποτε, στη μέση ηλικία, όταν η γεύση των χειλέων έγινε μόνιμα αλμυρή.
Βούλιαξα στη θάλασσά τους και ναυαγός πιάστηκα από το σωτήριο το σανίδι, μα
ήταν πτερύγιο καρχαρία και το υπόλοιπο ταξίδι μου η άγρια αιμορραγούσα η πορεία
του, επωδός της άναρχης του έρωτα φυγής.
ΤΡΑΥΜΑΤΑ
Γνωριστήκαμε
στα παιδικά μου όνειρα
και
περπατάμε ολόκληρη ζωή παρέα.
Πολλές
φορές με άγριες φωνές
ανένδοτα
τον δρόμο περισφίγγουν
Άλλοτε
πάλι όταν φορώ
σαν
κοπελιά τα γιορτινά μου
κοντανασαίνουν
μέσα μου
ποτίζοντας
με δάκρυα
την
ρίζα της ψυχής μου.
Κι
όσο η ζωή κι αν προσπερνά
τα
τραύματα με ιαχές
λογχεύουν
την καρδιά μου,
άγρια
μαλλιά
που
ξετρυπώνουν σαν οχιές
και
με οικειότητα με αγκαλιάζουν.
Κι
όταν δεν νοιώθω το κορμί
για
να με ντύσουν,
μόνα
και γυμνά
σαν
ένα καπέλο μαύρο
στέκουν
απόμακρα
απρόσωπα
και ακέφαλα.
Κι
όταν Στιγμές – στιγμές
παραχωρώ
την σκέψη μου
κρύβονται
περίτεχνα
σπέρνοντας
πικρά φιλιά
και θεραπεύουν τις πληγές μου.
“HYPOSTASIS”
Videoart by Thanasis Panou
(Paintings-digital abtract art)
Από την ενότητα «Πτώσεις Αγγέλων»
Πεζά
– Ποιητικά του Θανάση Πάνου.
Ποίηση-Λογοτεχνία
Θανάσης Πάνου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου