NO MORE HEROES

NO MORE HEROES

Και η Ευρώπη… άρτος περισυλλογής στου ναού τον προαύλιο χώρο και στο απλωμένο χέρι της μελανιασμένη μπαγιάτικη η ανθρωπιά, γυμνός επαίτης ενός πολιτισμού που σάπια τα κλωνάρια του απλώνει να κρύψει των αποδημητικών τις νεκροφωλιές.

Η ΠΑΛΗ

...

Ένας χασάπης που κόβει μοσχάρια με τέλεια χάρη και ακρίβεια, με πλήρη ηρεμία και πλήρη συγκέντρωση έχει ως μόνη φροντίδα το μαχαίρι του να είναι το ίδιο αιχμηρό όπως πάντα. Η δουλειά του είναι τόσο τέλεια βυθισμένη μέσα στο αίμα ώστε μου φαντάζει υπερφυσική και όταν ετοιμάζομαι να αναλάβω την επανάσταση φέρνω στο νου μου την γαλήνη τούτη του εχθρού μου. Μετά από αυτή την ταύτιση δεν ενδιαφέρομαι πια για την επίπτωση του πόνου, πηγαίνω στο δάσος και το ένστικτό μου διαλέγει τον σωστό ξυλοκόπο. Και όταν τον κόβω ,ο χασάπης μέσα μου παλεύει το κέντρο βάρους της ανθρωπιάς με το μαχαίρι το αιχμηρό να τεμαχίσει παρέα με τις σάρκες μου. Τότε είναι η στιγμή που τα αίματα αναμειγνύονται στο πιο κόκκινο βαθύ, τότε εν ψυχρώ σκοτώνω της εργασίας μου τον εργοδότη, της κοινωνίας μου το άρρωστο με μάτια σκουληκιού πυγμαίο καθοδηγητή.

ΠΑΡΑΘΥΡΑ

…

Τα μάτια του σπιτιού τα κουρνιασμένα σε άχρωμη παλέτα 

ψεύτικα παράθυρα που βλέπουν προς τα έξω.

Ολογράμματα και προδομένες ελπίδες εθελουσίας εξόδου

… δήθεν.

ΚΑΤΑΠΟΣΗ

...

Η ανώδυνη χώνευση απαιτεί τους παλμούς της κατάποσης να ελέγχεις. 

Και αν οι μπουκιές γίνουν χάρτινες με γεύση από μελάνι 

και αν ομιλία δεν αρθρώνεις άηχη μονάδα στην αγέλη, 

στον κύκλο σου, την κατάποση των πάντων σκυφτός ιερουργείς.

ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ

...

Γεμάτο νευρώσεις, αλλόκοτο θεριό, μήτρα για μάσκες με χυμένες σάρκες, το βαρύθυμο και το εκπίπτον της ματαιοδοξίας. 

Σάρκινο όστρακο, ρυτίδα άλικη γύρω από το λαιμό της ιστορίας η μάσκα που ρουφάει εκφράσεις μουτζουρώνοντας αυτό που κατοικεί στο πρόσωπό μας.

ΝΟΜΟΣ

...

Κάθε νόμος γεννήθηκε σαν αστραφτερό λέπι ελπίδας

κυοφορώντας μια νέα φυλή προνομίων.

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΙ

…

Γρατζούνισμα φτυαριού κάθε συμβιβασμός. 

Πάνω στο σώμα σαν πρόβατο βελάζει σε κάθε ανάσα, βράχος καθηλωμένος σε πλαγιά που με την πτώση τις πράξεις καρτερεί να αναγαλλιάσει. Και όλοι μαζί … συμβιβασμοί σωσίβια σε κάθε ανάσα βρυχηθμοί και οι αποκρίσεις πειρασμοί που παγωμένοι σμίγουνε στον κήπο μιας Εδέμ.

ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ

…

Καταρρέουμε σε μια σειρά απόμακρων λέξεων

και πάντα σμίγουμε στην κοίτη της ξεροποταμιάς

ειδήμονες πιότερο και από το ρόχαλο των χαλικιών 

…

Πυροβάτες που σπρώχνονται ύπουλα

ποιος τον άλλο θα πρωτορίξει στη φωτιά.

NO MORE HEROES

…

Ένας ηθικός ενδοστρεφής ήρωας, με το όνομα Χαράλαμπος, πείστηκε από τις κακοτυχίες και τις αδικίες να συμβουλευτεί μέντιουμ. Ο χρησμός περιείχε μια σημαντική προειδοποίηση για το αύριο: «Αν δεν αποδεχτείς την ιδιαιτερότητά σου είναι καλύτερα να κρεμαστείς»

Δύο νύχτες αργότερα, η κυρία Ευτέρπη η γειτόνισσα τον βρήκε κρεμασμένο στο κενό του φωταγωγού ντυμένο με γυναικεία εσώρουχα.