Θάνος Ζορμπάς--Δυο ποιήματα-

ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ

Σε νίκησα κακέ εαυτέ

και σένανε οχτρέ μου

τα πόδια σου δε σε βαστάν

και άρχισαν να τρέμουν.

Να βασκαθείς ακόμα μιά

βάστα για το κακό σου

και βράσε μέσα στο ζουμί

μονάχος και τσακώσου.

Μία σταγόνα λεν αρκεί

στην έρημο αν πέσει

στο λουλουδάκι, ποτισμού

ας στείρα του η θέση,

θε να αναζογωνηθεί

αγέρα ν' αναπνέψει

πεισματικό θα ριζωθεί

και πάλι να θεριέψει.

ΤΑΜΑ

Απο ένα δάκρυ αληθινό

κυλάνε χίλιες λέξεις

κ' απο χαμόγελιο φτηνό

το άδικο ν' αντέξεις.

Ρίχνω νερό μεσ' το κρασί.

Ήλιε μου φέξε γνώση

ζέστανε τη καρδιά μου σύ

πού 'χει πολύ παγώσει.

Τ' άστρων τ' ασήμι γιόμισε

του νου κάθε πτυχή

όμως με μίσος βρώμισε

κατάβαθα η ψυχή.

Με τη ρομφαία του Άγγελος

το νήμα της ζωής

προτού κόψει, το κάγκελο

σπάω της φυλακής