Kάτι μας ενοχλούσε
σε αυτή την επιθυμία
για αυτά τα ανοιχτά τα σκέλια.
Ερχόταν και κούρνιαζε στο νου
θεόρατη αυτή η σύγχυση.
Μας τυραννούσε…
Νάχαν και πρόσωπο αυτά τα σκέλια;
Δεν μας άφηναν να κοιτάμε πάνω
μόνο κάτω και πιο κάτω
στα τρύπια σανίδια
στα σκονισμένα άρβυλα
και στα αποτσίγαρα στο πάτωμα.
Δεν είχαν πρόσωπο αυτά τα σκέλια.
Μόνο δυο μάγουλα στα οπίσθια
που πάντα σμίγουν
και μένουν αγέλαστα
ραμμένα χείλη
μπροστά στον πόθο και την σύγχυση
των άοπλων στρατιωτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου