«poet» Moles Band

video A

ΤΥΦΛΗ ΜΕΛΩΔΙΑ

Είχα χάσει κάθε χαρά, όταν το φως μου έχασα.

Ξημέρωνε και ο ουρανός με ήλιο σκοτεινό αργοδιαβαίνοντας στις κόγχες των

ματιών μου , ήλιος ανένδοτος καημός , μάτι του δράματός μου.

Ώσπου η ασταμάτητη βροχή έφερε ένα τυφλό πουλί στο παραθύρι μου, ετοιμόρροπα

πούπουλα μοναχικά, που κούρνιασαν στο  πλάι

μου, πουλί που πια δεν γνώριζε και αυτό , κατά που πέφτε ο ουρανός.

-Μη μου τρομάξεις φίλε μου, κόπιασε πάνω στον ώμο μου…

Και εγώ, 

σκοπό συντροφικό σιγοψιθύρισα

 και το πουλί ανάβλυσε μια θεία μελωδία,

με νότες πρωτόηχες και λαμπερές  που

άστραψαν στα στείρα μας σκοτάδια.  Κύλισαν

και τα σύννεφα χαρούμενα,  λικνίστηκε και

η βροχή και μούσκεψε τα μάτια μας 

και αυτά ως χώμα ανθίσανε το ανυπέρβλητο το

φως,  τον ήλιο που μέσα μας είχαμε και

έλαμψε και φώτισε  και φύγαμε πετώντας τα

σκοτάδια μας που ήταν η μοναξιά μας .