ΕΞΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΝΕΙΡΑ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΑ Θανάσης Πάνου

ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ

Το τσοπανόσκυλο δεν μπορεί να προσβληθεί 

από τον ιό των ματιών ή κάποια επιπεφυκίτιδα , 

οσμίζεται τα μικρόβια και δεν προσβάλλεται ύπουλα. 

Γαβγίζει προειδοποιώντας σε όλα τα εμπόδια των ματιών 

και με στριγκλιές πραγματοποιεί τελετές εξαγνισμού. 

Ύστατος γιατρός το τσοπανόσκυλο, 

αποχωρίζεται το κοπάδι 

και σε φανταστικές πραγματικότητες

στρέφεται. 

Ποιος ξέρει αν η επιπεφυκίτιδα επιμένει 

και στα όνειρα που τα μάτια είναι κλειστά.

Τα τσίνορα του λύκου πάντως είναι νυστέρια

 σε αντίθεση με του ανθρώπου τα τσίνορα ,

 που μουλιάζουν μέσα στην επιπεφυκίτιδα 

σε αφόρητες εντάσεις.

Ανθρώπινα μάτια, επιπεφυκίτιδας λεία, 

εξώστες, θέατρα και θεάματα , 

προδοσία της εσώτερης όρασης

ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ

Όπως πάνω από τα γυάλινα σύννεφα 

ζούνε προνομιούχοι άγγελοι –κι όμως διόλου απονήρευτοι- 

έτσι και πάνω σε αυτή τη γη , 

κάτω από αυτό τον ορίζοντα των άγνωστων προοπτικών , 

άνθρωποι – ιερουργοί λικνίζονται στα τοπία των ιδεών, 

πηδούν πάνω από παγωμένες πέτρες

 κι επάνω στο μεθύσι τους θροΐζουν ονειρικές μουσικές 

σε απαστράπτοντες αμπελώνες 

μεταμορφώνοντας τον ιερό καρπό σε πορφυρό κρασί 

και απλόχερα τα κύτταρα της γης ποτίζουν.

Προνομιούχες υπάρξεις,

στρατιές ποιητών – Σαμάνων 

που με εδέσματα ραμφίζουν τη ζωή 

και αναγεννούν από την αρχή τον κόσμο , 

πάνθηρες, 

φύλακες των τρυφερών πελμάτων των ιδεών.

ΕΞΩΣΤΕΣ ΣΕ ΟΝΕΙΡΑ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΑ

Το μαξιλάρι γίνεται πλίνθος

και το κρεβάτι ατσάλινο  

 όταν τα  όνειρα προσφέρουν ένα καλάθι σύννεφα,

την διάτρητη απουσία του έρωτα

και χρώματα θολά που ζωγραφίζουν μοναξιές

PAUSE

Η παγωμένη του έρωτα εικόνα

 αναγγέλλει συναισθηματική αναιμία

και,  βεβαίως, στυτικές ανεπάρκειες.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Οι τυραννισμένοι της μύγας του  Έρωτα

οι στερημένες ηδονές του ανέγγιχτου δέρματος

 και οι πειθαναγκασμένες παρθενίες,

 όλα,

 διθύραμβοι περιοδευόντων του πόθου θιάσων ,

 όλα,  

τελετές της συννεφιασμένης του πάθους κηδείας,

νυχτερινοί δαίμονες

που ευνουχίζουν  συναισθήματα.

ΩΩΝ

Δια

τα

γες

Γλω

σ

σας

αχό

ρτα

γης

νέο

αίμα

ανα

σαί

νουν