ΡΟΗ

ποίηση: θανάσης πάνου
απόδοση: λίνα Αποστοοπούλου
οπτικοποίηση: θανάσης πάνου

ΡΟΗ

Αυτό το ρυάκι κατοικεί                                                                                                                                                                                      

σε ένα  πονηρό χαντάκι.                                                                                                                                       

Όταν ψιχαλίζει,                                                                                                                                                   

ρωτάει τον περαστικό,

τι επιθυμεί.                                                                                                                            

Και είναι η σκέψη μεγάλη                                                                                                                                      

που όλο κρατάει και σβήνει                                                                                                                                    

την πρώην επιθυμία,                                                                                                                                     

γεννώντας μια άλλη.                                                                                                                                                                

Πάντα το ηδονικό κάλεσμα  των Σειρήνων                                                                                                         

μας παγιδεύει                                                                                                                                                           

και χείμαρρο από σκέψεις

γεμίζει το ρυάκι.                                                                                               

Γι’ αυτό  λαλεί  το ύδωρ του χειμάρρου                                                                                                          

γι’ αυτό  και ο περαστικός,                                                                                                                          

γεμίζει το μέσα του,                                                                                                                                        

πηγάδι.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ  "ΦΙΛΟΙ ΣΤΑ ΑΧΥΡΑ "