ΤΟΠΙΑ ΠΑΘΟΥΣ
Τα πάθη γεννιούνται αιφνίδια στο τοπίο των απρόσμενων
συναντήσεων, όταν κάποιος κατοικεί σε χώρο ακατοίκητο με κρύα χρώματα. Τότε η πραγματικότητα
ξεδιπλώνεται ζωηρά και εκτείνετε σε όλο το είναι του όντος. Ενωπίον και εντός,
ο χρόνος αρπάζει και αιωρεί όλες τις αισθήσεις. Την γέννηση του πάθους δεν την
αναφέρουν οι επιστήμονες ψυχής, εμείς όμως το γνωρίζουμε , μας το έμαθε η
αιώρηση που εκτεθειμένους μας συμπαρασύρει. Στην αυλή συνάντηση των αισθήσεων. Έτσι, δεν μας ενώνει η λογική ή ο ορθός λόγος με τον
σύντροφο του πάθους. Βρισκόμαστε αίφνης
στο ίδιο δυναμικό πεδίο, σε ένα
θέατρο μαγνητικό που ως δια μαγείας προβάλλει. Βυθίζουμε το βλέμμα εντός
του και ο χώρος μας καλεί να ενώσουμε τις πιο θερμές ανάσες μας.
Πάθος θα πει
απαιτώ την εμπειρία εισόδου σε
όλες τις στοές των αισθημάτων , στα πρωτόγνωρα περάσματα της λογικής και στα
ασύμβατα μονοπάτια που απαιτούν να τα
διαβούμε με μια ανάσα καταδύτη σε άπνοια. Κατά βάθος στα τοπία του πάθους μας
ενώνουν οι ψηλαφίσεις μιας υπερφυσικής ανατροπής της τετράγωνης λογικής. Η
καθημερινότητα κουρελιάζεται και αστραπιαία αναφαίνεται η αποκάλυψη
μιας νέας αφήγησης των συναισθημάτων. Στο συναπάντημα του πάθους οι άνθρωποι
απαγγέλουν έμμουσα τα μηδέποτε ειπωμένα. .Δεν φορά πανοπλία ούτε έχει σύνεργα
προστασίας από τα τραύματα, μα σαν την ίδια μας την ύλη ματώνει την ψυχή. Το πάθος ανασαίνει,
δηλαδή αναπνέει μέσα από τον άλλο και υποκινεί σε κοινή ταλάντευση. Νικητής
εξέρχεται η τρωθείσα αποκάλυψη του κρυμμένου εντός μας μεγαλείου καρδιάς. Υπάρχουμε μέσα του , όπως και μέσα στην ύλη
δονείται το όν. Πάλλει, κομίζει, προσεγγίζει, συλλαμβάνει και καλεί. Μέσα στα τοπία του. Όλοι εκστομίσαμε κρύφιες μουσικές από το πιο ωραίο αγέννητο ,
ερωτικό τραγούδι. Δεν περνάει από τον ένα στον άλλο σαν τα χρήματα, δεν
εμπορεύεται. Γλιστράει σαν το κύμα και με το χάρισμα του νερού λυτρώνει πλέον το σώμα μας από την ηττημένη βαρύτητα που σε συναισθηματική ακινησία μας καθήλωνε.
Ο σπόρος του πάθους ενεδρεύει μέσα σε όλα τα κορμιά που η ψυχή βλασταίνει. Στα ένστικτα της παιδικής
ηλικίας στα πρώτα σκιρτήματα καρδιάς , στα απόρρητα των απορρήτων. Τέλος, πεθαίνει , όταν επιμελώς κρύβουμε την αποκάλυψη στον άλλο. Αυτό δεν σημαίνει
ότι απέτυχε, ότι υπήρξε ψεύτικο απλά ότι εμπεριέχει σαν όν το μυστήριο του θανάτου.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΝΟΥ
